Κυριακή 27 Μαρτίου 2011

Στο δρόμο για το ...Λάος!

Δεν ξέρω αν αυτό συμβαίνει στου παλαιούς blogger αλλά, άλλη ανάρτηση ήθελα να γράψω, άλλη ξεκίνησα να γράφω και κατέληξα να γράφω κάτι άλλο.

Το λοιπόν...
Εχθές το βράδυ είχα ραντεβού στις 10 για ποτάκι (ναι στις 10 πίνουμε ποτό εμείς τα κουρασμένα παλικάρια και μέχρι τις 1.00 άντε 2.00 το πολύ -παλιά ώρα-, ήμαστε στο κρεββάτι !!) αλλά καθηστέρησα μισή ώρα για καλό λόγο. Κανόνιζα τις λεπτομέρειες για το επικείμενο ταξίδι μου στην Βουδαπέστη τον ...Ιούνιο (των  φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν! κι εγώ πάντα ήμουν φρόνιμο παιδί!).

Έφτασα λοιπόν όλο χαρά στο μπαρ και ετοιμαζόμουν να ανακοινώσω την αιτία της καθυστέρησης.
Όμως στην γνωστή παρέα είχε προστεθεί, ένα καινούριο μέλος...
και μετά από τις συστάσεις μου λένε όλο ενθουσιασμό...
- Ξέρεις ο Τ. μόλις γύρισε από το Λάος.

Και φυσικά δεν εννοούσαν τα γραφεία του Καρατζαφέρη.

Ο τύπος είχε μόλις γυρίσει απο τρεις εβδομάδες διακοπές στο Λάος, με νέα, εξωτικές πληροφορίες και εντυπώσεις που έκαναν το ταξίδι μου στην Βουδαπέστη να δείχνει πολύ τουριστικό και προβλέψιμο!
Και φυσικά έκλεψε την παράσταση, αν και δεν ήταν αυτή η πρόθεση του.
Παραθέτω όσα θυμάμαι και κατάφερα να ακούσω μέσα στην φασαρία και την δυνατή μουσική.

Οι κάτοικοι του Λάος είναι σαν σπίνοι γιατί τρώνε ελάχιστα και κυρίως ρύζι.
Είναι πολυ ήσυχοι και υπομονετικοί και δεν γκρινιάζουν για κανένα λόγο.
Ο βασικός μισθός τους είναι περίπου, 50 ευρώ από τα οποία 16 περίπου δίνουν για ενοίκιο.  Οι περισσότεροι όμως έχουν δικό τους σπίτι στις ...παραγκούπολεις!
Οι σκαλωσιές για τα σπίτια από μπετόν είναι φτιαγμένες από ...μπαμπού!
Τα λεωφορεία είναι από τα παλιά με το κουβούκλιο μπροστά (θα τα δείτε στις παλιές ελληνικές ταινίες) και από τις πολλές βροχές το πάτωμα τους είναι γεμάτα νερό, το οποίο δεν ασχολείται κανείς να βγάλει.
Το ταξίδι με απόσταση όσο Ελλάδα - Θεσσαλονική, διαρκεί 30 ώρες με στάσεις μόνο για κατούρημα στην ζούγκλα και παράκαμψη εμποδίων.
Οι δρόμοι είναι φυσικοί χωμάτινοι και χωρούν ένα μόνο μεγάλο όχημα. Σε περίπτωση βροχών σχηματίζονται χαντάκια και τα διερχόμενα αυτοκίνητα πέφτουν μέσα ...εν γνώσει τους. Αν έχουν δυνατή μηχανή ίσως βγούν. Αν όχι ίσως τους βγάλει  η μπουλντόζα πού έρχεται για να φτιάξει το χαντάκι. Αν δεν έρθει δεν άκουσα τι κάνουν.
Στην επαρχία οι οικογένεις τουλάχιστον 3 γενεών, ζουν μαζί σε ξύλινες καλύβες. Στον ίδιο χώρο μένουν και οι κότες, τα κοκκόρια κλπ οικόσιτα.
Το ποτά τους είναι φτιαγμένα από ρύζι με 40% αλκοόλ.
Μέσα στα μπουκάλια των ποτών μπορείς να βρεις φίδια, έντομα και το αποκορύφωμα ...μωρό αρκούδας. Είναι καλό φάρμακο!!

 
Το παιδάκι στη φωτό εμένα κοροϊδεύει;

Τρίτη 22 Μαρτίου 2011

...Όταν βγει ο ...κυνόδοντας!

λοιπόν σήμέρα έπρεπε να πάω στο μνημοσυνο
της θείας μου, αδελφής του μπαμπά μου.

φυσικά δεν πήγα
(πήγα γυμναστήριο)
και φυσικά όλοι μου την είπαν
με εξαίρεση την αδελφή μου.

ούτε και στην κηδεία πήγα.
αποφεύγω πλέον όλα τα οικογενειακά event
δυσάρεστα ή ευχάριστα.
δεν έχω άμεσα συμφέροντα από την κληρονομιά
και όσο ζούσε ήταν μια υποχρέωση
(88 ετών γεροντοκόρη, παλαιάς κοπής!)
τώρα που ησύχασε εκείνη
θα χαρώ την ησυχία μου

ακόμα όμως ακούω τη φωνή της μάνας μου 
να με γεμίζει ενοχές
"πότε θα πας να δεις τη θεία;
...ένα τηλέφωνο δεν μπορείς να της κάνεις;
...εκείνη συνέχεια ρωτάει για σένα"
 και τα παραπάνω με τη φωνή του Λαζόπουλου.

τελικά θέλω και άλλη δουλειά
μέχρι να τελειοποιησω
το "δεν με νοιάζει τι λενε οι άλλοι"
γιατί σκέφτομαι ότι συνέπειες...

τι εννοώ;
η "μητήρ" μου αν και ξερει ότι θα την επισκεφτώ σύντομα
δεν με ρώτησε για πρώτη φορά μετά από τόσα χρόνια
τι φαγητά να μου φτιάξει για να πάρω μαζί μου!
(αυτό θα πρέπει να της στοίχησε όσο κι εμένα!)

και ερωτώ
και με τι ταπεράκια θα ζήσω εγώ
τις επόμενες εβδομάδές;

τα ταπεράκια είναι θέμα επιβίωσης!
τέλος πάντων προτιμώ να τρώω σαλάτες
παρά να κάνω αυτο που θέλουν οι άλλοι!!

τις πεντανόστιμες σαλάτες μου τις συνόδεψα 
με τα εδέσματα που με προμήθευσε η αδελφή μου!
η γνήσια ελληνική οικογένεια βρίσκει πάντα τον τρόπο 
να στηρίξει τα μέλη μας.

Υ.Γ. Πρέπει οπωσδήποτε να δω τον Κυνόδοντα.


Πέμπτη 10 Μαρτίου 2011

Όταν ένα κύκλος κλείνει...

-Που δουλεύεις τώρα; α! μπράβο!
(ποσώς μ΄ ενδιαφέρει...)
-Ευχαριστημένη; μπράβο, μπράβο! (πόσα μπράβο θα πω ακόμα; στο τέλος να τα μετρήσω)
-Ακόμα στο ίδιο σπίτι μένεις;
Μπράβο!! (ούτε που θυμάμαι που έμενε! αλλά καλύτερα να μην το αναφέρω αυτό!)

Σπάω το κεφάλι μου να πω κάτι που να δείχνει στοιχειώδες ενδιαφέρον!

-Τι κάνει ο....; (την πάτησα! πως τον λεγαν, πως τον λεγαν;)
-Το πρόσωπο; ρωτάω τελικά.
Παντρεύτηκε την προηγουμένη εβδομάδα με την ίδια φυσικά αλλιώς δεν θα είχα την χαρά να κάνω αυτή την συζήτηση τώρα.

-Εγώ;
Εγώ όπως τα θυμάσαι! (συνοπτικά για να τελειώνουμε μια ώρα νωρίτερα...)
-Τι κάνει η Τούλα; (ας τραβήξω την προσοχή αλλού...)

-Κανένα ευχάριστο; (όχι που θα την γλίτωνα! αν παντρεύτηκα θέλει να μάθει και δεν την κάλεσα στο γάμο!)

-Ναι βέβαια, να βγούμε για καφέ. Θα σου τηλεφωνήσω (ακούω τον εαυτό μου να λέει, ενώ στην πραγματικότητα θέλω να αρνηθώ ευγενικά με την ελπίδα πως θα κλείσω το τηλέφωνο χωρίς να αισθανθώ εγώ αμήχανα και εκείνη θιγμένη!)
-Χάρηκα πολύ που σε άκουσα (με έμφαση στο "πολύ" για να γίνω πιστευτή!!)





Κάποιες σχέσεις στη ζωή μας έχουν κάνει τον κύκλο τους και έχουν τελειώσει.
Για να ισχύει αυτό, θα πρέπει να το γνωρίζουν όλοι οι εμπλεκόμενοι.

Πέμπτη 3 Μαρτίου 2011

Desperate housewife!

"...και και μου είπαν οι φίλοι μου να μην τον κακομάθω!
... γυρνάω στο σπίτι ψόφια στην κούραση και βρίσκω
...πεταμένα τα ρούχα του στις καρέκλες
...την κούπα του στο τραπεζάκι !
...για να πλύνει τα πιάτα δεν γίνεται λόγος!!
και εγώ φωνάζω σαν υστερική!!

"τι σου κάνει η εφηβεία, σκέφτομαι!"

"...μια φίλη μου μου είπε να μην μαζέψω τίποτα για να καταλάβει και να συμμαζέψει...
αλλά γεμίσαμε 3 ημερών άπλυτα...

...μπάνιο δεν κάνει αν δεν του έχω ετοιμάσει τα καθαρά του ρούχα να φορέσει...

...βλέπεις δεν ήθελα να μου ανακατεύει τα συρτάρια και τον συνήθισα έτσι..."

"Πολυ τον καλομαθαίνεις το γιο σου!" λέω αφελέστατα!

"Πιο γιο μου καλέ, για το φίλο μου σου μιλάω!
συζούμε εδώ κι ενάμιση χρόνο!!"

"Ουπς!!!!!"

 
mosaico © 2007 Template feito por Áurea R.C.